Παρασκευή 20 Ιανουαρίου 2012

Μοριακή γαστρονομία: το φαγητό του μέλλοντος!!!


Ένας τετράγωνος πράσινος κύβος ζελέ (ζουμερή μοσχαρίσια μπριζόλα αργεντινής), περιτριγυρισμένος από δέκα κόκκινα γυαλιστερά σφαιρίδια (γαρνιτούρα τηγανιτής πατάτας) που πατά σε μια λιλά υγρή κηλίδα (σώς κρέμας γάλακτος) ή αν δεν σας ικανοποιεί ...υποβρύχιο αρνάκι με μορφή πράσινου κώνου βυθισμένο σε βαθιά μπλε διάφανο ριζότο, σερβιρισμένα σε ποτήρι!   
       
                                   


Ο όρος μοριακή γαστρονομία έχει τρομάξει στο παρελθόν αρκετούς. Κάποιοι ίσως να τον ακούν πρώτη φορά. Η μαγειρική και ο τρόπος που την αντιλαμβανόμαστε, έχει πλέον αλλάξει. Η μοριακή γαστρονομία είναι ο όρος που μετατρέπει την μαγειρική, σε επιστήμη.

Όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο και σκοπό. Οι υποκινητές αυτής της νέας τάσης έχουν δώσει κάποια χαρακτηριστικά στο νέο αυτό τρόπο μαγειρικής, έτσι ώστε να κατανοήσουν οι συνάδελφοι τους, αλλά και ο υπόλοιπος κόσμος, τι εννοούμε με τον όρο μοριακή γαστρονομία.


 

Τα 3 κύρια χαρακτηριστικά της μοριακής γαστρονομίας είναι, η τελειότηταη ειλικρίνεια και η ανοχή στο καινούργιο. Οι chef εμπνέονται από το πάθος τους για την τελείότητα, δουλεύουν μόνο με τα καλύτερα υλικά και αντιλαμβάνονται το μέγιστο των δυνατοτήτων που έχει το κάθε υλικό.

Η μοριακή γαστρονομία είναι η επιστήμη των φυσικών και χημικών διεργασιών που προκύπτουν στην διάρκεια της μαγειρικής και μελετά τις φυσικές και χημικές διεργασίες που συμβαίνουν κατά το μαγείρεμα. Η μοριακή γαστρονομία επιδιώκει να διερευνήσει και να εξηγήσει τους χημικούς μετασχηματισμούς των συστατικών, καθώς και τα κοινωνικά, καλλιτεχνικά και τεχνικά συστατικά των μαγειρικών και των γαστρονομικών φαινόμενων εν γένει.


Στην μοριακή γαστρονομία, η παράδοση αποτελεί τη βάση όλων των δημιουργιών. Εξ’ αιτίας της παράδοσης, μπορεί η μοριακή γαστρονομία να δημιουργεί και να εξελλίσεται. Οι παραδόσεις στην κουζίνα είναι αποτέλεσμα αιώνων μαγειρικής και χιλιάδων ανακαλύψέων. Θα γνωρίζαμε το αγαπημένο μας παστίτσιο χωρίς την λαχταριστή μπεσαμέλ του κ. Antonin Careme, από το 1800? Η ακόμα πιο πίσω, στο 25 μ.Χ. όπου ένα λατινικό ποίημα περιγράφει έναν αγρότη ο ποίος δημιουργεί μια σάλτσα/πατέ από λιωμένα μυρωδικά, τυρί, λάδι και ξύδι. Η μοριακή γαστρονομία σέβεται τις παραδόσεις, και δειλά δειλά προσπαθεί να γράψει το δικό της όνομα στα βιβλία της ιστορίας.
Ο Ferran Adrià πάντως, ισπανός chef της μοριακής γαστρονομίας, δηλώνει ότι σε τριακόσια χρόνια αυτό θα είναι το καθημερινό φαγητό!

απόσπασμα από: food-isimo.blogspot.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου